kenapalah ramai org tak pernah nk paham ape sebenarnya tersirat dlm hati sy??? knape ramai yg menyalahkan sy apabila berlaku sesuatu masalah??? kenapa sy buat semuanya salah dn apa yg mereka buat semuanya betul??? kenapa??? sy jadi serba salah.. buat tu x kna, buat nie pun tak kna... sy tolong buat group assignment pun dia marah... dia selalu mengatakn yg sy x beri dia buat keje... sedangkn sy bg, tp dia yg melengahkn... klau sy tanya korang pun, korang nk ke assignment korang tak siap, tak lengkap dn x menepati kehendak lecturer??? korang nak?? korang pun tak nk kan..
sy pun macam korang jugak.. sy nak semua keje tu siap dn dihantar on time... selepas apa yg berlaku, kami bermasam muka sepetang itu, tp keesokn harinya kita bertegur seperti tak berlaku apa2 pun.. apabila sy nk bincang pasal assignment baru, dia akn ungkit yg sy ni x bg dia buat keje... dia anggap sy ni teruk sgt sbb tak bg dia buat... dia akn sruh sy rehat jer, bg dia jer buat semua... ok.. fine.. sy suruh dia buat keje yg pertama iaitu tulis soklan questionnaire... seminggu sy tunggu, dia tak buat apa2 pun lg... after that sy tanya dia, dah buat ke belum, dia kata kejap lagi dia buat la... sy tunggu lg.. bagai menunggu buah yg takkan gugur... tp spt yg sy jangkakn dia mmg tak buat apa2 pun lg... time tu, mmg sy marah sgt, tp terpaksa pendamkn dn menghadiahkn kepadanya senyuman model2 dn artis2 (iaitu senyuman palsu dn plastik) ... sy sebenarnya x percaya yg dia boleh siapkan sbb sy dh byk kali sy dh terkena... sedangkn dh lama sy sruh dia buat, tp dia tak buat pun... dia kata esok dh nk antar, hari ni baru dia akn buat... habis kalau kna buat questionnaire dn analysis data tak kan boleh buat dlm masa sehari jer.. dia suka sgt buat keje last minit.. apa, dia ingat buat keje last minit tu ok la... perfect sgt la klau keje buat last minit... argh... bengangnya kat dia... tp sy tak boleh nk tunjukkn kebengangan sy terhadap dia... sy terpaksa jd hipokrit semata2 untuk menjaga hati semua... sy tau klau umat Islam tak bertegur sapa dlm masa tiga hari dia akn berdosa, so sy bercakap benda yg perlu jer... sejak dr hari tu, sy jarang sgt bergurau senda dgnnya... hanya bercakap bila perlu dn sy bykkn dgn mendiamkn diri dn mengulangkaji pelajaran jer...
sy rasa sebab tu la sy x ramai kwn... mungkin diorg tak sama dengan perangai sy... diorg lebih mementingkn kawan drp pelajaran... kalau diberi pilihan sama ada temankn kawan dia pegi makan atau temankn kawan dia studi... semestinya ramai org yg memilih utk meneman rakannya yg hendak makan... tak payah nk nafikn lagi... sy sebenarnya dh lama perati gelagat dn perangai kwn2 sy dn perangai manusia sekeliling sejak dibangku sekolah lagi... tak pernah lg sy jumpa kwn yg benar2 memahami hati kita... selalunya sy jumpa orang yg nk kita jaga hati dia jer, tp hati kita dia buat tak peduli... dia ingat kita nie patung boneka yg tak mempunyai hati dn perasaan ke???
apapun, perkara dh lepas, kita hanya perlua ambik pengajaran dn lebih berjaga2 dimasa akan datang... sy telah bertekad untuk membuat semua group assignment seorg diri... klau perlukan bantuan, sy akan meminta bantuan drp org yg benar2 mahu membantu... hanya Allah sahaja yg dapat menbalas jasa kwn sy yg suka membantu... ya Allah jauhilah aku dr sebarang gangguan manusia dn jin yg sering menjatuhkan aku ketika aku sedang berusaha mencari ilmu di muka bumi Mu ini... peliharalah aku dr sebarang unsur penganiayaan dn tipu helah manusia... amin~
2 comments:
sabar lah syahida..
ini cabaran hidup dlm sesebuah komuniti..
moga allah kurniakan ketabahan dan kesabaran yg tinggi kpd kamu...=)
thanks dayah... aku pun harap mcm tu la... skang nie pun aku tak tau nk bwat ape lg... serba x kena.. huhu...
Post a Comment